Normy EN w odzieży motocyklowej

Normy EN w odzieży motocyklowej to europejskie normy dotyczące bezpieczeństwa odzieży motocyklowej.

Oto lista niektórych z nich w kolejności chronologicznej:

1. EN 340:1993 – Wymagania dotyczące odzieży ochronnej
2. EN 13595-1:2002 – Odzież motocyklowa. Wymagania dotyczące mechanicznej odporności i wytrzymałości
3. EN 13595-2:2002 – Odzież motocyklowa. Wymagania dotyczące oddziaływania termicznego
4. EN 13595-3:2002 – Odzież motocyklowa. Wymagania dotyczące oddziaływania płomieni
5. EN 13634:2010 – Odzież motocyklowa. Wymagania dotyczące ochrony kierowców i pasażerów przed oddziaływaniem termicznym
6. EN 17092-1:2017 – Odzież motocyklowa. Wymagania dotyczące ochrony i wydajności
7. EN 17092-2:2017 – Odzież motocyklowa. Wymagania dotyczące oddziaływania termicznego
8. EN 17092-3:2018 – Odzież motocyklowa. Wymagania dotyczące ochrony przed urazami mechanicznymi
9. EN 17092-3:2020 – Odzież motocyklowa. Wymagania dotyczące ochrony przed urazami mechanicznymi

 

Wymienione powyżej normy dotyczą różnych aspektów bezpieczeństwa odzieży motocyklowej, takich jak mechaniczna odporność, oddziaływanie termiczne, ochrona przed płomieniami i ochrona przed urazami mechanicznymi. Wszystkie te normy są regularnie aktualizowane, aby zapewnić, że odzież motocyklowa spełnia najnowsze wymagania dotyczące bezpieczeństwa.

Aby odzież motocyklowa spełniła normę EN 17092-3:2020, musi przejść szereg rygorystycznych testów, które zapewniają, że odzież jest bezpieczna i skuteczna w ochronie motocyklisty. Oto niektóre z testów, które odzież musi przejść:

1. Test na mechaniczną odporność i wytrzymałość: testuje się odporność odzieży na mechaniczne obciążenia, takie jak przeciążenia i uderzenia, które mogą wystąpić w wypadku.
2. Test na oddziaływanie termiczne: testuje się, jak odzież chroni kierowcę przed oddziaływaniem ciepła, np. w wypadku z pożarem lub wysoką temperaturą.
3. Test na oddziaływanie płomieni: testuje się, jak odzież chroni przed płomieniami.
4. Test na ochronę przed urazami mechanicznymi: testuje się, jak odzież chroni przed urazami mechanicznymi, takimi jak złamania, zwichnięcia i skaleczenia, które mogą wystąpić w wypadku.
5. Testy ergonomii i komfortu: testuje się komfort i funkcjonalność odzieży, takie jak elastyczność, oddychalność i trwałość.

Testy te są wykonywane przez niezależne laboratoria, a odzież musi uzyskać pozytywny wynik we wszystkich testach, aby spełnić normę EN 17092-3:2020. Zalecane jest, aby kupować tylko odzież, która spełnia normy EN, aby zapewnić sobie maksymalne bezpieczeństwo na drodze.

Przyjładowo: odzież z normą EN 17092-3:2020 jest zaktualizowana w porównaniu z normą EN 17092-3:2018, a zmiany te mają na celu zapewnienie jeszcze lepszej ochrony motocyklisty w przypadku wypadku. Oznacza to, że odzież z normą EN 17092-3:2020 jest bardziej wytrzymała i skuteczna w ochronie motocyklisty niż odzież z normą EN 17092-3:2018.

Należy jednak pamiętać, że nie każda odzież spełniająca normę EN 17092-3:2020 jest lepsza niż odzież spełniająca normę EN 17092-3:2018. Ważne jest, aby wybierać odzież wysokiej jakości, od renomowanego producenta, który przestrzega surowych standardów jakości i bezpieczeństwa.

W każdym przypadku ważne jest, aby wybierać odzież, która spełnia normy EN, ponieważ jest to gwarancją, że odzież ta została przetestowana i spełnia określone wymagania bezpieczeństwa i jakości.